بررسی مقایسه ای سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در پرستاران نوبت کاری و غیر نوبت کاری

مقدمه: نوبت کاری می تواند اثرات نامطلوبی بر کیفیت و شیوه زندگی انسان بگذارد و همچنین دارای اثرات منفی فیزیکی، روانی و اجتماعی بر افراد بوده و سلامتی آن ها را به مخاطره بیندازد. هدف از این مطالعه مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در پرستاران نوبت کاری و غیر نوبت کاری است. روش : در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 80 نفر پرستار نوبت کاری و 80 نفر پرستار غیر نوبت کاری شاغل در سه بیمارستان منتخب استان ایلام به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (health-promoting lifestyle profile ii) پس از تعیین روایی و پایایی استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه در نسخه 19 نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها:نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه نوبت کاری و غیر نوبت کاری ازلحاظ الگوی تغذیه ای و عادات غذایی، مدیریت استرس، روابط بین فردی و ورزش و فعالیت بدنی و همچنین نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت وجود داشت (p<0/001)، به طوری که گروه غیر نوبت کاری از میانگین نمره بالاتری برخوردار بودند. این در حالی بود که هیچ تفاوت معنی داری از نظر مسئولیت پذیری در مورد سلامت و رشد و خودشکوفایی در زندگی، در میان دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که گروه نوبت کاری دارای میانگین نمره پایین تری در الگوها و عادات غذایی، استرس، ورزش و فعالیت بدنی و روابط بین فردی و همچنین نمره کلی سبک زندگی و ارتقاء سلامتی بوده اند. از نتایج این مطالعه می توان در مراکز خدمات بهداشتی درمانی که دارای نظام نوبت کاری می باشند بهره جست و با طراحی برنامه هایی از قبیل جلوگیری از انجام فعالیت افراد به مدت طولانی در نظام نوبت کاری و انجام مداخلات روان شناختی جهت کاهش استرس های ناشی از نوبت کاری در بهبود سبک زندگی ارتقادهنده سلامت آنان نقش مؤثری داشت.